اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tdcs) در کاهش نشانه های افسردگی افراد مبتلا به اختلال افسردگی

مقدمه: افسردگی یکی ازبیماری های شایع روانی است که با دوره های طولانی مدت، تنوع علایم، بالابودن میزان عود واختلالات فیزیکی وروانی زیادی همراه است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز بر کاهش نشانه های افسردگی دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال افسردگی بود. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی همراه با گمارش تصادفی آزمودنی ها، در گروه های آزمایش و کنترل، به همراه پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه بود. از میان افراد مراجعه کننده به کلینیک توانبخشی پارند، به روش نمونه گیری در دسترس، 30 دانش آموز با تشخیص افسردگی انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جای گرفتند. ابزار به کار رفته در این پژوهش، مقیاس افسردگی بک بود. جلسات درمانی تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tdcs) شامل 20 دقیقه تحریک آنودال ناحیه f3، و تحریک کاتودال ناحیه حدقه ای راست با شدت جریان 2 میلی آمپر بود. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون تی وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگین گروه های آزمایش و کنترل در میزان افسردگی در مرحله ی پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تی وابسته نشان داد که بین نشانه های افسردگی دانش آموزان دختر در مرحله ی پس آزمون و مرحله پیگیری، تفاوت معناداری وجود ندارد. به عبارت دیگر، اثربخشی روش درمان تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tdcs) بر نشانه های افسردگی در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار می-باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، به نظر می رسد که تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tdcs) می تواند موجب کاهش نشانه های افسردگی افراد مبتلا به افسردگی اساسی گردد. لذا، به روانشناسان و روان درمانگران پیشنهاد می گردد که از تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tdcs) به عنوان یک روش مداخله ‍ای در جهت پیشگیری مشکلات افراد مبتلا به افسردگی اساسی استفاده شود. کلید واژه ها: تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tdcs)، افسردگی